Tuż na skraju malowniczo położonej wsi Mechowo, przy ulicy na skarpie znajdziemy Grotę Mechowską. Kompleks stanowi fragment rozcięcia erozyjnego wymodelowanego w formie obniżenia dolinnego. Jak tłumaczy nam Pani Krystyna – opiekun atrakcji, jaskinia została odkryta w 1818 roku podczas dokonywania standardowych pomiarów geodezyjnych. Turystyczna historia tej atrakcji zaczęła się gdy w 1829 roku Kleefeld opublikował opis jaskini.
Od tego czasu jaskinia parokrotnie ulegała zawaleniu. Ostatni taki wypadek miał miejsce w 1981 roku, po którym został powołany zespół rzeczoznawców Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, który dokonał merytorycznej ekspertyzy Mechowskiej Groty. Trzeba było odkopać zawalone korytarze a niektóre fragmenty kolumn odbudować.
Grota znajduje się poniżej poziomu gruntu, dlatego na teren kompleksu schodzimy po schodach. Jest też dość ciasna i niska dlatego nie ma możliwości wjazdu wózkiem inwalidzkim. Strop jaskini zbudowany jest z warstw piaskowca spojonego lepiszczem wapiennym. Podobną strukturę mają ściany jaskini.
Jaskinia ma dwa wejścia dlatego jest nazywana Groty Mechowskie a nie grota mechowska. Dzięki temu możemy jedną częścią wejść a drugą wyjść co znacznie ułatwia wczasowiczom zwiedzanie tego kompleksu. W środkowej części groty znajdziemy kratę. Ta niedostępna dziś część groty jest zamknięta z powodu grożącego niebezpieczeństwa gdyż znaczna jej część jest usytuowana nad wciąż aktywną drogą.
Z grotami mechowskimi wiąże się legenda według której stanowiły one tunel łączący Mechowo z Żarnowcem. W Mechowie miał być klasztor męski, a w Żarnowcu klasztor żeński, a podziemna trasa sprzyjała temu, aby bracia i siostry zakonne mogli się spotykać. O ile w Żarnowcu znajduje się klasztor Zakonu Benedyktynek to natomiast w Mechowie nigdy nie było męskiego klasztoru…
0 komentarzy